>
نقشی ازیک آدمک |
||
>
صفحه اول XML
دوستان
مطالب قبلی
January 2005
February 2005 March 2005 April 2005 May 2005 June 2005 July 2005 August 2005 September 2005 October 2005 November 2005 December 2005 January 2006 February 2006 March 2006 April 2006 May 2006 June 2006 July 2006 August 2006 September 2006 October 2006 November 2006 December 2006 January 2007 February 2007 March 2007 May 2007 July 2007 August 2007 September 2007 October 2007 December 2007 January 2008 February 2008 March 2008 May 2008 July 2008 April 2009 June 2009 August 2009 February 2010 |
|
Saturday, July 23, 2005
?
...
||
2:22 AM
آکیرا کوروساوا کارگردان مشهور ژاپنی بعد از ساختن فیلم ابله (The Idiot) در 1951 می گوید: این فیلم را مدت ها پیش از "راشامون" می خواستم بسازم. از کودکی ادبیات روس را دوست داشتم و بخش اعظمش را خوانده ام ولی از داستایوسکی بیش از بقیه خوشم می آید و مدتها در این فکر بودم که این کتاب فیلم فوق العاده ای می شود. هنوز هم نویسنده محبوبم اوست و هنوز فکر می کنم صادقانه تر از دیگران درباره وجود انسان می نویسد. بی شک نویسنده دیگری وجود ندارد که برایم اینقدر جذاب و خب اینقدر مهربان باشد. وقتی می گویم مهربان منظورم آن نوع مهربانیست که باعث می شود آدم موقع دیدن چیزهای واقعاٌ سهمناک و تراژیک چشمانش را به هم بگذارد. این قدرت همدردی را دارد. و بعد از هم گذاشتن چشمها طفره می رود. او خودش هم نگاه می کند. خودش هم رنج می کشد. در او چیزی هست که از انسان فراتر است. از انسان والاتر است. او به طرز وحشتناکی ذهنیت گرا ( سوبژکتیو) است با این حال آدم وقتی خواندن کتابش را تمام می کند. می فهمد که عینی تر از او نویسنده وجود ندارد. به هر حال این حالت فراانسانی این همدردی این حالت شبه خدایی ... این همان چیزیست که در داستایوسکی تحسین می کنم. و همان چیزیست که باعث می شود اینقدر پرنس میشکینش را دوست داشته باشم.
Comments:
Post a Comment
|