? لباسم مارک دار هست، پس هستم
 کنکور برگذار شد و نتایج هم آمد و الآن زمان دریافت جایزه کسانیست که پذیرفته شده اند. پدر و مادرها به این دلیل که فرزندانشان آنها رادر برابر اقوام و دوستان روسفید کرده اند و افتخاری برایشان به دست آورده اند! که شاید فلان پسر یا دختر فامیل نتوانسته آن را به دست بیاورد بر اساس توانایی مالیشان جایزه ای برای فرزندان فراهم می کنند. خب اینکار اشکالی ندارد اما فلسفه این کار واقعاً احمقانه نیست؟ این کار زمانی به اوج خود می رسد که این جایزه یا یک عدد کیف سامسونیت هست یا یک خط موبایل یا یک ماشین یا چیزهایی شبیه به آن. یعنی باز هم چیزهاییست که به چشم بیاید. چیزهایی که شاید اصلاً شخص لازم نداشته باشد اما « لازمند ». حالا فرض کنید که مثلاً یک جوان ایرانی یک خط موبایل دارد و از جایی 50 هزار تومان به دست می آورد با آن چه می کند؟ خب یک گوشی خواهد خرید. با 100 هزار تومان چه؟ یک گوشی بهتر. با 200 هزار تومان؟ یک گوشی بهتر. با 300 هزار تومان؟ باز هم یک گوشی بهتر و با 400 هزار تومان؟ قول می دهم تمام آن پول را برای خرید مثلاً بهترین گوشی روز هزینه خواهد کرد.
اگر 5 یا 6 میلیون پول به دست آورد چه؟ به نظر من اگر از خانواده ای متوسط یا بالاتر باشد و گواهی نامه هم داشته باشد یک ماشین برای خودش خواهد خرید تا بتواند با آن قدم بزند!
منظورم از تمام اینها این بود که یک جوان ایرانی ـ طبیعتاً نه صد در صد جوانان ـ و اصلاً یک ایرانی زمانی که پولی به دست می آورد به تنها چیزی که فکر می کند خریدن وسیله ایست هرچند غیر ضروری فقط به نیت خودنمایی و کم نیاوردن در برابر دیگران." من این وسیله رامی
خرم تا به دیگران نشان دهم " این فلسفه اغلب خرید های ماست هر چند آن را به زبان نیاوریم و مستقیماً به آن فکر نکنیم. این موضوع را می توان در اکثر موارد دید. از خرید لباسهای مارک دار به صرف مارک دار بودن تا خرید موبایل و ماشین و چیزهایی که در آن زمان مد روز هست.
این که " دیگران در مورد ما چه فکر می کنند " در تمام زندگی ما ریشه دوانده . در تمام زندگی ما می توان اثر این تفکر را دید." دیگران " تمام زندگی ما را مال خود کرده است. اگر این " دیگران " راضی باشد ـ که به واقع هرگز راضی نخواهد شد ـ ما زندگی خوبی خواهیم داشت. ما برای " دیگران " زندگی می کنیم.
ما به علت بیماری جهان سومی فکر کردنمان به شدت ظاهر بین شده ایم. به نظر ما هر چیز اگر ظاهر درستی داشته باشد حتماً باطن خوبی هم دارد.