می خواهم در انتخابات شرکت کنم تا از حداقل آزادی ای که دارم استفاده کنم. دوست ندارم قدرت به دست پدر سالار بیافتد تا دوباره فریبم دهد. نمی خواهم قدرت دست کسی بیافتد که به جای پناه بردن به قدرت مردم به حکم حکومتی پناه می برد یا کسی که هدفی جز ویرانی وطنم ندارد.
نمی خواهم وبلاگم تبدیل به یک سایت تبلیغاتی شود اما قرارست نظراتم را بنویسم. من معین و احزاب حمایت کننده اش را انتخاب می کنم چون به ادامه اصلاحات امیدوارم. چون اصلاحات بهترین راه رسیدن به دموکراسیست . نه انقلاب نه دخالت قدرت های خارجی نه شورش و کودتا متعلق به عصر ما نیستند.

دختری قبل از رسیدن به مقصد از تاکسی پیاده می شود. مرد هم. دختر می دود. مرد هم. دختر به تنها مغازه باز پناه می برد. چند دقیقه بعد خبری از مرد نیست. دختربه سمت خانه می دود. خیس عرق است. اشک در چشمانش جمع شده . نفس نفس می زند. احساس می کند قلبش دارد از سینه اش بیرون می زند. پسرکی در راه چیزی می گوید. به دویدن ادامه می دهد. جوانی چیزی می گوید. به دویدن ادامه می دهد. در خانه را باز می کند. وارد می شود. در را می بندد و گریه می کند. هق هق می کند. به خانه رسیده . به منطقه امن. اما مردی بیرون در حالی که دوربین دوچشمی در دست دارد از پشت پنجره اش او را می پاید. تا اگر جلوی پنجره ظاهر شد او را ببیند. پسرک چند لحظه پیش وچیزی را که گفته بود فراموش کرده جوانک هم. اما او همه را به یاد دارد.

از هر 10 مرد 4 نفرشان در برخورد با زنها با دیدی کاملا جنسیتی با آنها برخورد می کنند. این آماردر کشورهای جهان سومی وحشتناک تر است.امروز دیگر اگر در خیابان راه بروید و متلک نیاندازید کاری غیر عادی انجام داده اید.

" هنر نزد ایرانیان است و بس " تا به حال هیچ به این فکر کردید که این جمله چقدر احمقانه ست؟ که این باور چقدر در عقب ماندگی ما نقش داره؟
اغلب ما این باور را داریم که هوش ایرانی و ایرانیان از بسیاری از مردم دنیا بیشترست یا اصلا ایرانیان باهوش ترین مردم دنیا هستند. اما بیایید قبول کنیم که اینطوری نیست. آیا غیر از اینست که ما اغلب عادت کرده ایم تنها به منافع زودگذرمان بیاندیشیم و حتی به خاطر به دست آوردن آنها حاضر باشیم ضررهای زیادی را در آینده نصیب خود کنیم؟ از زندگی صرف برای آینده صحبت نمی کنم چون اعتقاد دارم باید در هر زمان از زندگیمان لذت ببریم نه اینکه زمانی را فدای زمانی دیگر کنیم. اما مگر نمی شود به طریقی زندگی کنیم که لذتمان همیشگی باشد؟
برای مثال اگر دقت کرده باشید هر گاه خواسته ایم به فکر آینده مان باشیم تصمیم گرفته ایم چندین خانه و زمین و ملک و ماشین بخریم و کنار بگذاریم تا در آینده دچار مشکلی نشویم . یعنی درست کاری کرده ایم که در آینده هم همین مشکلات در جامعه وجود داشته باشد. در واقع مدام عقب ماندگیمان را برای آیندگان به ارث می گذاریم.
بیایید به جای اینکه با خرید ملک و زمین آینده خودمان را تضمین کنیم به فکر تغییر طرز تفکر و دیدمان نسبت به زندگی و جامعه باشیم تا آینده همه جامعه را تضمین کنیم. ما باید دید جهان سومیمان را- دید زیر کار دررو و سطحی نگرمان را- عوض کنیم.

زندگی یعنی زندگی و برعکس.

این را مهرجویی در نشستی که در دانشگاه برگذار شد گفت.